τυμπάνισμα

το, Ν

ο τυμπανισμός.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τυμπανίζω. Η λ., στον πληθ. τυμπανίσματα, μαρτυρείται από το 1889 στην εφημερίδα Ακρόπολις].